Z początku, o końcu, z akcentem na teraźniejszość.
Tesaloniki – to jedna z pierwszych wspólnot, która powstała na bazie Pawłowego zwiastowania Chrystusa. Opowiadając w tym mieście w synagodze przez trzy szabaty, Paweł przekonał Żydów, „pobożnych Greków i niemało znamienitych kobiet” kim jest Mesjasz. Na tym nie poprzestał. Jego opowiadanie Chrystusa musiało dotykać wielu aspektów, w tym m.in. przyszłości Kościoła. To, czego nie zdążył powiedzieć, albo to, co Tesaloniczanie dość szybko zapomnieli – napisał i przypomniał w listach.
Mamy więc do czynienia w przypadku listów do Tesaloniczan z zapisem historii z początku Kościoła, odwołującym się do wydarzeń z końca Kościoła. A głównym akcentem obu tych wiadomości (listów) wydaje się być coś pozornie zwyczajnego: to, że perspektywa przyszłości powinna mieć wpływ na teraźniejszość życia. I do tego właśnie Paweł próbuje zachęcić ten młody zbór.