„(13) Wchodźcie przez ciasną bramę; albowiem szeroka jest brama i przestronna droga, która wiedzie na zatracenie, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. (14) A ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do żywota; i niewielu jest tych, którzy ją znajdują.” (Mt 7,13-14)
Są to słowa Pana Jezusa, który zachęca nas do obrania właściwej drogi w naszym życiu. Ewangelista Mateusz sporządzając swoją relację o życiu i służbie Jezusa – Mesjasza Izraela nie tylko relacjonuje nam suche fakty, ale poprzez nią stara się nam również nakreślić czym jest droga, o której mówił Pan Jezus. Apostoł Mateusz odnotował wiele scen, w których Chrystus wypowiada do różnych ludzi słowa powołania „pójdź za mną!” a droga, którą kroczy na kartach tej księgi jest jednocześnie drogą jego uczniów prowadzącą ich do prawdziwego ale i wiecznego życia.
Zachęcam zatem to odbycia z nami wspólnej podróży przez Ewangelię Mateusza, w trakcie której będziemy chcieli spojrzeć na jej treść jako uczniowie Mistrza – Jezusa i zastanowić się jak jej przesłanie powinno wpłynąć na nasze codzienne życie.
W odkryciu sensu tej księgi pomoże nam narzędzie, z którym zetknęliśmy się już wielokrotnie w ramach spotkań Szkoły Biblijnej BEREA a mianowicie Hebrajska Retoryka Biblijna. Na początku zostanie ukazana ogólna struktura całej Ewangelii Mateusza, a następnie będziemy zgłębiać w jaki sposób apostoł skomponował poszczególne części swej relacji o Jezusie skupiając się tutaj w sposób szczególny na fragmentach akcentowanych przez autora.
Serdecznie zapraszam
Łukasz Krawczyk
Cz. 1
Cz. 2
Cz. 3
Cz. 4
Cz. 5
Cz. 6
Cz. 7
Cz. 8
Cz. 9
Cz. 10
Wymagania:
I. Obejrzenie (wysłuchanie) wszystkich wykładów.
II. Napisanie pracy zaliczeniowej.
Temat pracy zaliczeniowej:
Temat pracy – W oparciu materiał biblijny z kursu napisz pracę na wybrany temat:
- Wypełnienie się Pism Starego Testamentu w życiu i misji Jezusa.
- Motyw “Drogi Pańskiej” w Ewangelii Mateusza.
- Sens teologiczny kuszenia Jezusa na pustyni w kontekście całego przesłania Ewangelii Mateusza.
Objętość pracy ok. 4 – 5 str.
Wybrane prace będziemy publikować na stronie.
Po przesłaniu pracy i jej ocenie, otrzymacie certyfikat ukończenia kursu 🙂
Ot, paradoks. W rozmowach z wierzącymi często, jeśli pojawi się temat Ew. Jana, wielu wspomina czas po swoim nawróceniu, jako ten, w którym ze szczególnym upodobaniem sięgali po tę właśnie ewangelię. Wspomina się jako tę, która jakoś szczególnie poruszała, a jednocześnie łatwo zapadały z niej niektóre myśli i wersety. Sprawiała wrażenie prostej w odbiorze, może odrobinę zakręconej, jednak, co do zasady, bardzo czytelnej. Wielu podkreśla, że jej słowa odnajdywały jakąś szczególną drogę do serca, do uczuć.
Otóż, mija jakiś czas, zwykle dłuższy niż krótszy, i okazuje się, jeśli tylko ktoś zapragnął opuścić wersetową edukację biblijną i zmierzyć się z Ew. Jana jako całościowym projektem, że rozgryzienie tego projektu, uchwycenie tego, w co gra ewangelista ze swoim czytelnikiem, nie jest wcale takie proste. Dodajmy, również dla specjalistów.
Kiedy staramy się wczytać w szersze fragmenty Ewangelii Jana, okazuje się, że jest to tekst bardzo uwikłany, z nagromadzeniem powtórzeń, metafor, gier słownych, aluzji, różnorakiej komunikacji nie wprost. I oto, gdy ktoś wczytuje się kolejny, i kolejny raz w jej tekst, zwłaszcza w dłuższe monologi Pana, łatwo gubi trop i logikę argumentacji.
Nagle, choć upływa zwykle wiele lat, z tekstu łatwego i przyjemnego, Ewangelia Jana staje się księgą bardzo trudną i tajemniczą, wciąż nie odkrytą w swojej strategii i naczelnym przesłaniu.
A skoro tak, to jest dla nas wyzwaniem, by sprawdzić, czy hebrajska retoryka biblijna (HRB) może przyjść z pomocą i wydobyć coś na światło z jej skarbca.
Taki też będzie mój cel, prezentując księgę Jana Ewangelisty z perspektywy HRB, wydobyć te treści i przesłanie, które ujawniają reguły retoryki biblijnej. Oferuję wiele niespodzianek i serdecznie zapraszam do udziału.
Marek Kaczmarczyk 
Pan Jezus w 'drodze do Emmaus' tłumaczył dwom uczniom "wszystkie Pisma [Starego Testamentu] odnoszące się do Niego". Było to dla tych uczniów niezwykle ekscytujące przeżycie. Wspominając je powiedzieli: "Czy nasze serce nie płonęło w nas, gdy mówił do nas w drodze i otwierał przed nami Pisma?" (Łukasza 24:32). Jest to wystarczający powód, byśmy studiowali ten obszerny fragment Bożego Słowa i w obecności naszego Pana zaznawali radości i 'płonącego serca' wynikającego z 'otwierania przed nami Pism.
Księgi mądrościowe w Biblii zawierają w sobie zestaw pięciu osobnych dzieł. Ten cykl rozważań (cz.1) objął trzy z pośród nich. Przypowieści Salomona, Koheleta i Hioba. W tym cyklu pomijamy Psalmy i Pieśń nad Pieśniami (cz.2) ze względu na obszerność i odrębną tematykę poruszanych w nich zagadnień.
